Τι νέο υπάρχει

[PIO] Χαιρετισμός του Υπουργού Άμυνας κ. Μιχάλη Γιωργάλλα στην εκδήλωση προς τιμήν της ΕΛΔΥΚ στα Λεύκαρα, χθες

  • Εκκινητής νήματος News
  • Ημερομηνία έναρξης
35116.jpg




Κυριακή, 4 Ιουνίου 2023, Λεύκαρα

Με ιδιαίτερη χαρά παρευρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας, για να χαιρετίσω την εκδήλωση που διοργανώνει το Κυπριακό Κέντρο Μελετών στον Δήμο Λευκάρων, για να τιμήσει τη διαχρονική προσφορά της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επιθυμώ, καταρχάς, να εκφράσω την ειλικρινή ευγνωμοσύνη της Κυπριακής Πολιτείας και του συνόλου του Κυπριακού Ελληνισμού προς την Ελλάδα, που με κάθε τρόπο, στηρίζει εμπράκτως την Κυπριακή Δημοκρατία και τον αγώνα που διεξάγουμε για ελευθερία και επιβίωση του λαού μας.

Οι αδελφικοί και ακατάλυτοι δεσμοί μας σφυρηλατήθηκαν στο πέρασμα των αιώνων μέσα από την κοινή μας πορεία και επισφραγίστηκαν με τις θυσίες των ηρώων μας στην προσπάθεια προάσπισης των οικουμενικών αξιών και πανανθρώπινων ιδανικών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.

Σας υπενθυμίζω τη συνεχή και αδιάλειπτη ενεργό εμπλοκή των Ελλήνων της Κύπρου στους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους. Σε κάθε ένοπλη σύγκρουση της Ελλάδας για προάσπιση των εθνικών δικαίων από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, ο Κυπριακός Ελληνισμός δήλωνε με αποφασιστικότητα το παρών του, ως ένδειξη έμπρακτης συμπαράστασης και εθνικής υποχρέωσης.

«Το Ελληνικόν εστί, το όμαιμον τε και ομόγλωσσον και ομόθρησκον και ομότροπον» μας υποβάλλει ο «πατέρας της ιστορίας» Ηρόδοτος, στο ρητό που φέρετε στο έμβλημά σας, τονίζοντας ότι η ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους –η ενιαία εθνική ταυτότητα– συνίσταται στο ίδιο αίμα, στην ίδια γλώσσα, στην κοινή θρησκεία και στα ίδια ήθη και έθιμα.

Αυτό υφίσταται ανεξαρτήτως συνόρων.

Ιστορικά, η Κύπρος, ανέκαθεν, βρισκόταν στο επίκεντρο των στρατηγικών αλλά και εμπορικών οδών των γύρω αυτοκρατοριών και βίωσε κατά το πέρασμα των αιώνων αμέτρητες εισβολές και δυνάστες. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτη την ελληνικότητά της και συνεχίζει, μέχρι και σήμερα, να αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς πόλους του Ελληνισμού.

Φίλες και φίλοι,

Τον Φεβρουάριο του 1959, μετά τον τερματισμό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, με τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, η Κύπρος κατέστη ανεξάρτητο κράτος. Δυστυχώς, όμως, απέκτησε δοτό Σύνταγμα, με σαφείς αδυναμίες, του οποίου οι πρόνοιες και διατάξεις έθεταν εν αμφιβόλω την ίδια τη βιωσιμότητα και λειτουργικότητα του νεοϊδρυθέντος κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με βάση τη «Συνθήκη Συμμαχίας», που υπογράφηκε μεταξύ του Κυπριακού Κράτους και των εγγυητριών δυνάμεων, της Ελλάδας και της Τουρκίας, αναλήφθηκε η υποχρέωση αποστολής στην Κύπρο «στρατιωτικών αποσπασμάτων», αποτελούμενων από 950 και 650 άνδρες από Ελλάδα και Τουρκία αντίστοιχα, κάτω από τη διοίκηση «Τριμερούς Στρατηγείου».

Έτσι, την 7η Νοεμβρίου 1959, διατάχθηκε η συγκρότηση της Ελληνικής Δύναμης που προοριζόταν για την Κύπρο, της οποίας η συγκρότηση άρχισε λίγες ημέρες αργότερα στον Άγιο Στέφανο Αττικής και ολοκληρώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου.

Την 1η Αυγούστου του 1960, ο Βασιλιάς Παύλος παρέδωσε την Πολεμική Σημαία στον πρώτο Διοικητή της Δύναμης και τη 16η Αυγούστου, σε κλίμα πρωτόγνωρης συγκίνησης και υπερηφάνειας εκ μέρους των Κυπρίων, το προσωπικό της ΕΛΔΥΚ, που λίγες ημέρες νωρίτερα είχε επιβιβαστεί στα αρματαγωγά «ΑΛΙΑΚΜΩΝ», «ΧΙΟΣ» και «ΛΗΜΝΟΣ», αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Αμμοχώστου και πατούσε τα ιερά χώματα της Κύπρου.

Έκτοτε, η ΕΛΔΥΚ αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης ιστορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

«Τα αποβιβασθέντα χθες εις Κύπρον Ελληνικά Στρατεύματα έτυχον αποθεωτικής υποδοχής» έγραφε η εφημερίδα Φιλελεύθερος και η Ελευθερία σε πρωτοσέλιδο τίτλο της ανέφερε ότι «Οι γενναίοι φαντάροι υπό τον Συνταγματάρχην Αρμπουζήν ευρίσκονται από χθες επί του εδάφους της Κυπριακής Πολιτείας».

Αξίζει να σταθούμε στην κρίσιμη περίοδο του ζοφερού καλοκαιριού του 1974 και να σημειώσουμε τον εξαιρετικά σημαντικό και καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε η ΕΛΔΥΚ, αλλά και τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας και μαχητικότητάς που επέδειξε, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες έπρεπε να δράσει.

Τότε που, δυστυχώς, η εμφύλια διχόνοια οδήγησε στα γεγονότα του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 1974 και άφησε ανοικτή την πόρτα στην Τουρκία να θέσει σε εφαρμογή τον σχεδιασμό της.

Τα στελέχη και οι οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, όταν και όπου κλήθηκαν να ενεργήσουν, εκτέλεσαν με αφοσίωση και απαράμιλλη γενναιότητα την αποστολή τους.

Για τους Τούρκους εισβολείς, η ΕΛΔΥΚ αποτελούσε υπολογίσιμο αντίπαλο και έτσι στις 20 Ιουλίου οι πρώτες τουρκικές βόμβες που έπεσαν στην Κύπρο είχαν ως στόχο το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, σκορπώντας καταστροφές και όλεθρο.

Κατά τη διάρκεια της εισβολής, η ΕΛΔΥΚ μαζί με την Εθνική Φρουρά συμμετείχαν σε πολλές μάχες, μεταξύ των οποίων σημαντικότερες θεωρούνται οι επιθετικές ενέργειες κατά του τουρκοκυπριακού θύλακα στο Κιόνελι, η μάχη της διάβασης της Βασίλειας, η τιτάνια προσπάθεια υπεράσπισης του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, αλλά και της αποτροπής περικύκλωσης της Λευκωσίας.

Τότε, που υπό τις διαταγές του Αντισυνταγματάρχη Σταυρουλόπουλου, οι θαρραλέοι ΕΛΔΥΚάριοι, ως σύγχρονοι Λεωνίδες, απέκρουσαν τη σφοδρότατη και εν πολλοίς άνιση επίθεση των πολλαπλάσιων τουρκικών δυνάμεων εναντίον της τοποθεσίας του στρατοπέδου τους. Αρνούμενοι να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο και τους συμπολεμιστές τους, κατέληξαν να πολεμούν σε μάχη σώμα με σώμα, όταν το τουρκικό πεζικό και οι επίλεκτες τουρκικές δυνάμεις κατάφεραν να φθάσουν στον περιβάλλοντα χώρο και να το περικυκλώσουν.

Το στρατόπεδο μετατράπηκε τελικά σε θυσιαστήριο ηρωομαρτύρων και η 16η Αυγούστου 1974 σε μια από τις πλέον αιματηρές και ένδοξες ημέρες στην ιστορία του Ελληνικού Στρατού. Απόδειξη αυτού, οι δεκάδες πεσόντες, αγνοούμενοι και τραυματίες.

Η αδιάλειπτη παρουσία της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου στη μεγαλόνησο, πέραν του ότι διατηρεί ισχυρή την εθνική ομοψυχία, αποτελεί παράγοντα ασφάλειας και αποτροπής για τον δοκιμαζόμενο Κυπριακό λαό και ηχηρή απόδειξη της μακράς, σταθερής και αταλάντευτης σχέσης μας.

Ελλαδίτες αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες,

Στα πρόσωπά όλων εσάς αντανακλάται η θυσία των ηρώων της ΕΛΔΥΚ, που υπηρετούσαν στο νησί την περίοδο της τουρκικής εισβολής του 1974 και οι οποίοι δίχως να αμφιταλαντεύονται απέδειξαν περίτρανα ότι η ελευθερία κερδίζεται με αγώνα και θυσίες. Είσαστε οι συνεχιστές τους.

Η εδώ παρουσία μας, λοιπόν, αποτελεί υπόμνηση του χρέους που έχουμε απέναντι στους ηρωικούς μας Ελλαδίτες νεκρούς και αγνοούμενους και της αταλάντευτης βούλησής μας για συνέχιση του αγώνα, μέχρι την τελική δικαίωση. Την περιπόθητη λύση του κυπριακού προβλήματος και την απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Μέχρι την ώρα που θα πάψει πλέον να υφίσταται η αιμάσσουσα πληγή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Να αποτινάξουμε την κατοχή και την παρουσία του τουρκικού στρατού στο νησί, που προκαλεί αποσταθεροποίηση της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή και αποτελεί ταυτόχρονα πηγή κινδύνου για ολόκληρο τον Ελληνισμό.

Εύχομαι σε όλους υγεία, κάθε επιτυχία στην εκτέλεση της αποστολής σας και καλό επαναπατρισμό όταν ολοκληρωθεί η θητεία σας.

Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα δηλώνετε υπερήφανοι στα παιδιά σας, ότι υπηρετήσατε τη στρατιωτική σας θητεία μακριά από την πατρίδα, στην εσχατιά του Ελληνισμού, την αγαπημένη Κύπρο.

Σας ευχαριστώ.

(ΝΓ)
Contents of this article including associated images are belongs PIO
Views & opinions expressed are those of the author and/or PIO

Source

 
Πίσω
Κορυφή