-
.
- English
Συμμετείχα στο FLAME 2024, το κορυφαίο ευρωπαϊκό συνέδριο για το φυσικό αέριο, στο Άμστερνταμ στα τέλη Απριλίου. Το θέμα του συνεδρίου ήταν "Navigating the energy trilemma" (Πλοήγηση στο ενεργειακό τρίλημμα) και το ΥΦΑ είχε εξέχουσα θέση
Ένα βασικό ερώτημα ήταν ότι με το επόμενο κύμα προμήθειας ΥΦΑ από τις ΗΠΑ και το Κατάρ να αυξάνεται από το 2026 και την ενεργειακή μετάβαση να αποτελεί προτεραιότητα, υπάρχει μέλλον για νέα έργα ΥΦΑ πέρα από αυτά που βρίσκονται ήδη στον αγωγό; Οι υποστηρικτές του κλίματος προβλέπουν μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου σε παγκόσμιο επίπεδο μετά το 2030. Είναι όμως αυτό σωστό;
Θα υπάρξει αυξανόμενη ζήτηση για ΥΦΑ μετά το 2030; Ποιο είναι το μέλλον αυτής της ζήτησης και θα δεσμευτεί η Ευρώπη να αγοράζει ΥΦΑ με μακροπρόθεσμα συμβόλαια, καθώς η βιομηχανία αποσυμφορείται από τον άνθρακα;
Η δική μου παρουσίαση στο συνέδριο αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο το φυσικό αέριο της East Med μπορεί να συμβάλει σε αυτό και τις προοπτικές για εξαγωγές στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές.
Ευρώπη
Βρισκόμαστε τώρα σε κατάσταση μετά την κρίση, αλλά μια νέα πραγματικότητα εγκαθίσταται στην Ευρώπη. Ο ήπιος χειμώνας, η ενεργειακή απόδοση, η αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η συρρίκνωση της βιομηχανίας οδήγησαν σε μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά περίπου 20%. Οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν μειωθεί, αλλά αναμένεται να παραμείνουν υψηλότερες από τα προ της κρίσης επίπεδα έως και 2 δολάρια/mmBTU (ανά περίπου 1000 κυβικά πόδια)
Ωστόσο, η ενεργειακή μετάβαση δεν γίνεται τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν το Green Deal και άλλοι. Παρόλο που σημειώνει πρόοδο, φαίνεται όλο και πιο δύσκολο για την Ευρώπη να επιτύχει τους στόχους της Fit-for-55. Αυτό σημαίνει ότι θα εξακολουθεί να βασίζεται στο φυσικό αέριο μέχρι τη δεκαετία του 2030, αλλά η ζήτηση θα μειώνεται.
Μέχρι το 2040 η ζήτηση υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη προβλέπεται να μειωθεί σε περίπου 100 εκατομμύρια τόνους ετησίως (mtpa). Αυτό εισάγει αβεβαιότητα και καθιστά δύσκολη τη σύναψη μακροπρόθεσμων συμβάσεων ΥΦΑ.
Η Πράσινη Συμφωνία έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Έχει περάσει τις "ένδοξες μέρες" της και δέχεται όλο και περισσότερες επιθέσεις, καθώς οι ψηφοφόροι και οι επιχειρήσεις ανησυχούν για το κόστος της μετάβασης. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλο και περισσότερη περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ αμφισβητείται και αποδυναμώνεται. Η ευρωπαϊκή μεταποιητική βιομηχανία έχει αρχίσει να ανησυχεί έντονα για την έκταση της αποβιομηχάνισης στην ήπειρο.
Μετά τις εκλογές του Ιουνίου, η προσοχή αναμένεται να στραφεί στην άμυνα και την ασφάλεια, καθιστώντας πολύ πιθανό ότι η Πράσινη Συμφωνία δεν θα αποτελεί πλέον την κορυφαία προτεραιότητα της ΕΕ. Ίσως χρειαστεί να γίνει πιο ρεαλιστική και να ανταποκριθεί περισσότερο στις ανησυχίες των πολιτών, αποδεικνύοντας ότι παρέχει σαφή οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Η ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από πραγματικότητες, συμπεριλαμβανομένων των αυξανόμενων προκλήσεων για την ανταγωνιστικότητά της και τη συρρίκνωση της βιομηχανίας. Αυτό θα οδηγήσει στο να παραμείνει το φυσικό αέριο σε ζήτηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Το μέλλον για το φυσικό αέριο είναι στην Ασία
Η μελλοντική ζήτηση LNG θα καθοδηγείται από την Ασία, ιδίως από την Κίνα. Η ταχεία πληθυσμιακή και οικονομική ανάπτυξη θα διατηρήσει τη ζήτηση για φυσικό αέριο σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμη και μετά την εκθετική αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Με την Ασία να αναμένεται να αντιπροσωπεύει περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας έως το 2050 και με πολλές χώρες να προσβλέπουν στο φυσικό αέριο για να υποστηρίξουν την ενεργειακή μετάβαση και να τις βοηθήσουν να απομακρυνθούν από τον άνθρακα, οι ανάγκες της περιοχής για νέες, αξιόπιστες, προμήθειες είναι πολύ πραγματικές.
Με τις ανησυχίες για την ποιότητα του αέρα, η Κίνα ειδικότερα στοχεύει να αυξήσει το μερίδιο του φυσικού αερίου στο ενεργειακό της μείγμα από 8% το 2023 σε 15% το 2030. Ομοίως, η Ινδία σχεδιάζει να αυξήσει τη χρήση φυσικού αερίου από 6% τώρα σε 15% έως το 2030. Μεγάλο μέρος αυτού θα προέλθει από εισαγωγές ΥΦΑ.
Όχι μόνο φαίνεται αρκετά πιθανό ότι η αγορά θα απορροφήσει όλο το νέο ΥΦΑ, αλλά η άποψη στο συνέδριο ήταν ότι μέχρι το 2030 θα δημιουργηθεί ένα κενό μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, που θα απαιτήσει αύξηση της προσφοράς.
Η προσδοκία στο συνέδριο ήταν ότι η παγκόσμια ζήτηση ΥΦΑ θα αυξηθεί σε περίπου 700mtpa μέχρι το 2040, από πάνω από 400mtpa τώρα. Αυτή η αύξηση της ζήτησης θα καθοδηγείται από την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία. Μόνο στην Κίνα, η ζήτηση ΥΦΑ αναμένεται να αυξηθεί από περίπου 70mtpa τώρα σε περίπου 160mtpa μέχρι το 2040.
Χωρίς μια βαθμιαία αλλαγή στην κλιματική πολιτική και την τεχνολογική πρόοδο, το φυσικό αέριο και το ΥΦΑ θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξισορρόπηση των διακοπτόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και στην κάλυψη της αναμενόμενης αύξησης της μελλοντικής παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης, με επικεφαλής την Ασία και την Αφρική.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης της προσφοράς ΥΦΑ θα παρασχεθεί από τις ΗΠΑ και το Κατάρ. Αλλά θα υπάρχει χώρος για την Κύπρο.
Υπάρχει μέλλον για τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Κύπρο;
Με τη Chevron να έχει ήδη ανακοινώσει σχέδια για την εξαγωγή φυσικού αερίου από το τεμάχιο Αφροδίτη στην Αίγυπτο και την Eni να πρόκειται να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή για το φυσικό αέριο από το τεμάχιο 6, υπάρχει μέλλον για τις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Κύπρο;
Κατά την άποψή μου αυτό βρίσκεται στα χέρια της ExxonMobil. Η εταιρεία έκανε μια σημαντική ανακάλυψη φυσικού αερίου στο τεμάχιο 10 το 2019 - Γλαύκος με εκτιμώμενη ποσότητα φυσικού αερίου 5-8 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών (tcf). Διενήργησε μια εκτιμητική γεώτρηση το 2022 και σχεδιάζει να πραγματοποιήσει άλλη μια γεώτρηση φέτος.
Ο υπουργός Ενέργειας ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η ExxonMobil έχει εντοπίσει υποσχόμενους γεωτρητικούς στόχους στα τεμάχια 5 και 10 και προτίθεται να πραγματοποιήσει ερευνητικές γεωτρήσεις φέτος και του χρόνου. Ανέφερε ότι υπάρχουν ελπιδοφόρες ενδείξεις για ανακαλύψεις
Η στρατηγική της ExxonMobil στην Κύπρο βασίζεται στο υψηλό ρίσκο-υψηλή ανταμοιβή. Πίσω στο 2019, η ExxonMobil δήλωσε ότι αναζητά σημαντικές ποσότητες φυσικού αερίου, όχι μόνο από ένα κοίτασμα φυσικού αερίου, αλλά πιθανότατα από πολλά, για να υποστηρίξει το τελικό της σχέδιο για την κατασκευή εργοστασίου υγροποίησης στην Κύπρο για εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Πιστεύω ότι αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Η εμπορική βιωσιμότητα ενός τέτοιου εργοστασίου βελτιώνεται με τον αριθμό των συρμών υγροποίησης. Δύο ή τρεις τέτοιες σειρές, με δυναμικότητα 5 εκατ. τόνους ετησίως η καθεμία, θα απαιτήσουν ποσότητες φυσικού αερίου της τάξης των 10-15 tcf. Υποθέτοντας επιτυχείς ανακαλύψεις, το νωρίτερο που θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι το τέλος αυτής της δεκαετίας ή στις αρχές της επόμενης.
Μια τέτοια μονάδα θα μπορούσε επίσης να φιλοξενήσει ισραηλινό αέριο, εάν είναι ακόμη διαθέσιμο για εξαγωγή, με τον ίδιο τρόπο που εξετάστηκε το 2012-2013, πριν χαθεί η ευκαιρία.
Αυτός είναι ο απώτερος στόχος. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από τις παγκόσμιες αγορές και τις τιμές, καθώς και από την ταχύτητα με την οποία θα προχωρήσει η ενεργειακή μετάβαση. Αλλά η άποψη στο συνέδριο FLAME για το μέλλον του ΥΦΑ ήταν αισιόδοξη
Οι δυνατότητες για εξαγωγές ΥΦΑ από την Κύπρο βελτιώνονται, αλλά θα πρέπει να μετριάσουμε τις προσδοκίες μας. Πρώτα πρέπει να ανακαλύψουμε το φυσικό αέριο, και στη συνέχεια οι παγκόσμιες αγορές φυσικού αερίου είναι δύσκολες και χρειάζεται χρόνος για να ξεκινήσουν έργα πράσινου πεδίου. Ωστόσο, αν ανακαλύψουμε τις ποσότητες φυσικού αερίου που απαιτούνται για να προχωρήσουμε σε μεγάλα εξαγωγικά έργα, η ExxonMobil, η Chevron, η Shell, η Total και η ENI είναι μερικές από τις πιο ικανές εταιρείες για να το επιτύχουν αυτό.
Τα περιεχόμενα αυτού του άρθρου, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών εικόνων, ανήκουν στην Cyprus Mail
Οι απόψεις και οι γνώμες που εκφράζονται είναι του συγγραφέα ή/και της Cyprus Mail
Πηγή
